Posted on 17/04/2019 op Oerlemansblog

Per 1 maart 2019 treedt de gewijzigde ‘Richtlijn voor strafvordering oplichting’ in werking (Stcrt. 2019, 10294. De richtlijn is gewijzigd vanwege de inwerkingtreding van de Wet computercriminaliteit III per 1 maart 2019 (Stb. 2019, nr. 67). Met de inwerktreding van deze wet is het nieuwe artikel voor online handelsfraude, artikel 326e Sr, geïntroduceerd. Het artikel maakt het strafbaar als personen een beroep of gewoonte maken van het aanbieden van goederen of diensten op het internet, zonder de intentie om die goederen of diensten daadwerkelijk te leveren.

Deze richtlijn ziet op de meest voorkomende vormen van oplichting, zoals omschreven in art 326 lid 1 Sr, waarbij een of meerdere slachtoffers worden bewogen tot de afgifte van geld of goederen, danwel tot het verlenen van (een) dienst(en). Het gaat daarbij om oplichting al dan niet via internet van burgers of bedrijven, niet van de overheid (verticale fraude).

In de gewijzigde richtlijn is de tabel voor internetoplichting vervangen voor een tabel voor online handelsfraude. Uitgangspunt daarbij is dat slachtofferschap iets zwaarder telt dan het financieel nadeel: meer slachtoffers met een laag schadebedrag levert een hogere straf op dan weinig slachtoffers met een hoog schadebedrag. In de richtlijn is rekening gehouden met de witwascomponent die zich in dit soort zaken veelal voordoet, namelijk het incasseren op de eigen rekening / de rekening van een katvanger en het vervolgens overboeken of opnemen van het geld.