
Het Europol Cybercrime Center in Den Haag biedt elk jaar een mooi overzicht van actuele ontwikkelingen en bedreigingen op het gebied van cybercrime. Het ‘IOCTA rapport’ (.pdf) komt tot stand via enquêtes aan alle EU opsporingsautoriteiten en door input uit de private sector en wetenschap. Hier volgt een samenvatting van de zaken die mij het meest opvielen.
Ransomware grootste bedreiging op het gebied van cybercrime
Ransomware blijft de grootste bedreiging volgens het IOCTA 2019 rapport. De totale hoeveelheid aanvallen met ransomware is gedaald. Echter, de aanvallen zijn gerichter, winstgevender en schadelijker. Als voorbeeld wordt bijvoorbeeld een bedrijf genoemd waarbij het gijzelbedrag uit één miljoen euro bestond. Versies van de ransomwarefamilie ‘Dharma/CrySiS’, ‘ACCDFISA, ‘GlobeImposter’ en ‘Rapid’ kwamen veel in de rapportages van politiediensten voor. De private sector vreest dat naast normale ransomware ook de meer destructieve gijzelsoftware die ook ‘wiper-elementen’ bevatten; daarmee worden bestanden echt gewist of onherstelbaar beschadigd.
Zorgelijk zijn ook de ransomware-aanvallen op lokale overheden, die zich voornamelijk in de Verenigde Staten hebben voorgedaan. Zo lag de stad Atlanta in 2018 enige weken plat. In 2019 ging het al zo’n vijf steden in de VS, waaronder Baltimore en Florida. Dit vormt mogelijk een prelude voor steden Europa.
Handel in gestolen data
De handel in gestolen data betreft de twee-na-grootste dreiging volgens het Europol rapport. De data wordt het vaakst buitgemaakt door de aankoop van financiële gegevens, zoals creditcardgegevens, online bankiergegevens en gegegevens uit cryptocurrency portemonnees. De gegevens worden buitgemaakt via phishing, door lekken bij bedrijven, na grote hacks en door kwaadaardige software waarmee gegevens heimelijk worden verzameld. Deze gegevens worden verkocht op o.a. het dark web of gebruikt om fraude mee te plegen; bijvoorbeeld door er goederen mee te bestellen. Als voorbeeld worden in het rapport ook de veelvoorkomende aanvallen op uitwisselingskantoren voor cryptogeld (‘cryptocurrency exchanges’) genoemd. In 2018 is naar schatting 1 miljard in dollar wereldwijd aan cryptogeld gestolen, ook door statelijke actoren.
Logingegevens zijn minder makkelijk te besteden (‘monetisable’), maar mogelijk meer waard voor georganiseerde cybercrimegroepen. Interessant is het voorbeeld hoe zes verdachten in Engeland en Nederland zijn opgepakt voor ‘typosquatting’. Daarbij zetten criminelen nepwebsites waar mensen per ongeluk op kunnen bij het intypen van een URL. In dit geval leidde de website tot een nep bitcoinportemonnee. Door het overnemen van inloggevens kon de bitoinportemonnee geleegd worden en het virtuele geld worden overgemaakt naar de verdachten. Daarmee zou volgens Europol door de groep 24 miljoen euro zijn buitgemaakt.
Ddos-aanvallen
Ddos-aanvallen blijven een prominente dreiging als we het hebben over de ‘target cybercrime’ (criminaliteit waarbij computers en netwerk het doelwit zijn van de gedraging, wordt ook wel ‘cybercrime in enge zin’ genoemd). Ddos-aanvallen worden het meest gebruikt voor afpersing, maar ook aanvallen voor ideologische of politieke redenen kwamen veel voor. Financiële instellingen en overheden, zoals de politie, werden het vaakst onder vuur genomen. In het bijzonder voor banken vormen ddos-aanvallen een groot probleem, omdat het kan leiden tot het verstoren van de online bankierdiensten. De aanvallen zijn volgens Europol het vaak afkomstig van ‘low-capability actors’, die bijvoorbeeld gebruik maken van ‘exploit booters of stressers’.
Operation Power Off
In april 2018 hebben Nederlandse en Engelse opsporingsautoriteiten de illegale dienst ‘Webstresser.org’ offline gehaald. Webstresser was volgens Europol destijds een van de grootste marktplaatsen voor het huren van ddos-diensten met meer dan 150.000 klanten en de bron van meer dan 4 miljoen ddos-aanvallen.
Kinderporno
De hoeveelheid kinderpornografisch materiaal (ook wel genoemd: materiaal van kindermisbruik) op internet blijft volgens Europol stijgen. Kindermisbruikers werken vaak volgens dezelfde modus operandi: zij zoeken potentiele slachtoffers via sociale media, creëren een aantal nepprofielen waarbij zij zich als een leeftijdsgenoot voordoen en leggen contact. Nadat er een niveau van vertrouwen is gaan naar Whatsapp of apps als Viber om de gesprekken voor te zetten. Als – eerst op vrijwillige basis – seksueel materiaal is uitgewisseld zetten de kindermisbruikers de slachtoffers onder druk om meer materiaal te maken, bijvoorbeeld onder de dreiging het materiaal te openbaren.
Gecoördineerde actie tegen kindermisbruik, in samenspraak met de private sector en het gebruik van technologie zoals kunstmatige intelligentie, kan helpen tegen de bestrijding van materiaal van kindermisbruik en ook helpen in het verwerken van enorme hoeveelheden materiaal. Ter illustratie: in 2017 ontving Europol 44.000 verwijzingen met mogelijk kinderpornografisch materiaal van Amerikaanse internetdienstverleners (zoals Google en Microsoft). In 2018 waren dat er 190.000. Europol heft zelf een database met 46 miljoen afbeeldingen of video’s met geïdentificeerd kinderpornografisch materiaal. Nederland wordt expliciet in het rapport genoemd als de grootste hoster van kinderporno.
Het rapport signaleert verder dat (soms extreme) kinderpornografie wordt verspreid via exclusieve online forums. Het Europol rapport noemt bijvoorbeeld het forum ‘Elysium’, dat alleen bereikbaar was via Tor (op het darknet dus). Vier mannen runde het forum met meer dan 11.000 geregistreerde gebruikers over de hele wereld.
De auteurs waarschuwen dat het een ‘kwestie van tijd’ is tot ‘deepfakes’ met kinderporno voorkomen die worden gebruik voor het “personaliseren” van het materiaal. Dat kan problemen opleveren voor de vervolging en digitale bewijsproblemen.
Rol van het dark web en cybercrime
In het rapport is extra aandacht voor de rol van het ‘dark web’, als facilitator van online criminaliteit. Het rapport signaleert dat de markten veranderen in kleinere online drugsmarkt en ‘single-vendor’ shops, soms in een specifieke (d.w.z. niet-Engelse taal). De toegang tot online drugsmarkten via Tor blijft het meest populair, mogelijk vanwege de gebruikersvriendelijkheid.
xDedic marketplace
De xDedic markplaats wordt als voorbeeld genoemd in het rapport. In januari 2019 hebben Amerikaanse, Belgische en Oekraïense opsporingsautoriteiten de ‘xDecic’-marktplaats inbeslaggenomen. xDedic verkocht gehackte computers en gestolen persoonsgegevens. Het was actief op zowel het dark web als het clear web. De geïnfecteerde computers konen worden geselecteerd op criteria als prijs, geografische locatie en besturingssystemen. De marktplaats zou meer dan 60 miljoen euro in fraude hebben gefaciliteerd. (zie ook dit nieuwsbericht waarin wordt gesteld dat op de markplaats meer dan 70.000 servers in 170 landen werden aangeboden).
Daarnaast hebben opsporingsautoriteiten actie ondernomen tegen Wall Street Market, Valhalla en Bestmixer. Wall Street Market had toen volgens Europol 1.150.000 geregistreerde bezoekers en 5400 verkopers van drugs. Europol schat in dat in 2018 één miljard dollar aan virtueel geld op het dark web is besteed. Bitcoin blijft daarbij de meest populaire cryptocurrency.
Bitcoinmixer
In het rapport wordt ook aandacht besteed aan de spraakmakende FIOD-take down van ‘Bestmixer.io’ (zie ook het persbericht op de FIOD-website). In samenwerking met Europol en opsporingsautoriteiten in Luxemburg werd een operatie opgezet. Het was een van de drie grootste bitcoin mixingdiensten voor Bitcoin, Bitcoin Cash en Litecoin. De dienst startte in 2018 en had volgens Europol een omzet van ten minste 200 miljoen dollar (27.000 bitcoins) in één jaar (600.000 euro per jaar). Het is bovendien de eerste zaak waar – volgens een Kamerbrief van minister Grapperhaus van 12 juni 2019 – de hackbevoegdheid is ingezet!
Advies voor wetgeving en beleid
De laatste jaren geeft Europol enkele voorzichtige adviezen af voor de Europese wetgever. Het meest interessant vond ik dat Europol in dit rapport expliciet stelt dat een EU-raamwerk is vereist voor onderzoeken op het dark web. De coördinatie en standaardisatie van undercover online onderzoeken zijn vereist om dark web-onderzoeken te ‘deconflicteren’. Opnieuw wordt gesteld dat het huidige juridische instrumentatrium van rechtshulp in de EU (‘Mutual Legal Assistance’) onvoldoende is voor digitale opsporingsonderzoeken.