Op 14 februari 2024 veroordeelde het Hof Den Haag (ECLI:NL:GHDHA:2024:217) een verdachte voor opruiing, bezit en verspreiding van kinder- en dierenporno via de website Darkscandals, alsmede voor de vervaardiging van kinderporno, aanranding, verkrachting en belastingfraude. De verdachte is beheerder geweest van de in de tenlastelegging genoemde websites, waaronder http://www.darkscandals.co. Hij had ook een Darkscandals website op een darkweb opengesteld (www.darksdsp6iexvidx.onion). De beheerder is 2020 aangehouden. De websites zijn offline gehaald en er is een zogenoemde ‘splash page’ (zie afbeelding) gepubliceerd.

De website Darkscandals toonde voornamelijk (extreme) video’s waarin is te zien dat vrouwen worden verkracht, vrouwen worden afgeperst, vrouwen worden gedwongen om seksuele handelingen bij zichzelf te doen of te ondergaan. Ook zijn er enkele seksuele video’s met minderjarigen verkocht en verspreid.

Aanleiding

De website werd volgens Amerikaanse documentatie voor een vervolging ontdekt door de Amerikaans autoriteiten in een onderzoek naar de vanuit Zuid-Korea beheerde website, genaamd ‘Welcome To Video’. Deze website zou een van de grootste kinderporno websites wereldwijd zijn. Een Amerikaanse verdachte bleek ook gebruik te hebben gemaakt van de toen nog onbekende website DarkScandals. Het onderzoek leidde naar de verdachte en betalingen met cryptovaluta. Door middel van een undercover operatie (een pseudkoop onder Nederlands recht) hebben Amerikaanse politieagenten in 2018 vervolgens een pakket besteld via DarkScandals. Hiervoor werd voor ongeveer 25 dollar aan Bitcoins betaald. De downloadlink voor het bestelde pakket kwam vanaf het emailadres bitcoin@darkscandals.com die gehost bleek te zijn bij een anonieme email service in Duitsland.

De Nederlandse verdachte, gebruikmakend van het pseudoniem ‘Mr. Dark’, uit Barendrecht zou de beheerder zijn Darkscandals. Volgens de Amerikanen zou hij gedurende acht jaar 1,6 miljoen dollar (voornamelijk in bitcoin en etherium) hebben verdiend uit 1650 betalingen voor de verspreiding van de video’s.  

Waarschuwende brief

De politie en het Openbaar Ministerie (OM) hebben downloaders en aanbieders van gewelddadige porno, kinder- dan wel dierenpornografisch materiaal, een waarschuwende brief per e-mail gestuurd (zie OM.nl). Uit onderzoek naar de communicatie van ‘Mr. Dark’ zijn meerdere (internationale) mailadressen achterhaald die gebruikt zijn op Darkscandals. Vanuit die e-mailadressen is betaald of is nieuw videomateriaal aangeboden. Aan deze mailadressen is de waarschuwende brief verzonden.

In de brief verzoeken politie en OM de ontvanger met klem al het strafbare materiaal te verwijderen, evenals alle hieraan gerelateerde online accounts. De ontvanger wordt geadviseerd zich niet verder schuldig te maken aan strafbaar handelen. Ook wordt deze erop gewezen dat zijn e-mailadres in het systeem van politie en justitie staat. Het betreft een duidelijke waarschuwing om strafbaar handelen onmiddellijk te stoppen.

De klanten van Mr. Dark wordt in de brief tot slot hulp aangeboden. Dit kan bijvoorbeeld via Stop it now (0800-2666436) of via de huisarts. Vermoedens van misdrijven dienen te worden gemeld bij de politie via 0900-8844. Dit kan ook via Meld Misdaad Anoniem, 0800-7000 of via meldmisdaadanoniem.nl. 

Opruiing

Over de strafbare feiten overweegt het Hof Den Haag het volgende. Wat alle websites van de verdachte gemeen hadden — met uitzondering van de videostreamingsite — is dat klanten twee mogelijkheden werden geboden om in het bezit te komen van de videopacks. Ten eerste konden klanten daarvoor betalen. Aanvankelijk verliepen die betalingen via PayPal. Omdat betalingen voor pornografie volgens de algemene voorwaarden van PayPal echter niet werden toegestaan, is de verdachte al snel overgestapt op betaling middels cryptovaluta.

De tweede mogelijkheid om de videopacks te verkrijgen was het aanleveren van pornografisch videomateriaal. Een aangeleverde video moest aan een aantal voorwaarden en regels voldoen. Hierbij is sprake van opruiing, omdat de verdachte opzet heeft gehad op het aanzetten van de bezoekers van zijn website tot het plegen van strafbare feiten. Hij heeft immers doelbewust en opzettelijk gevraagd om nieuw en zelfgemaakt beeldmateriaal van strafbare feiten zoals verkrachtingen, afpersingen en seks met dieren.

Vrijspraak heling van gegevens

Er volgt vrijspraak van de tenlastegelegde heling omdat de digitale films niet kunnen worden aangemerkt als een ‘goed’ ex artikel 416 wetboek van Strafrecht alsmede vrijspraak voor artikel 139g Sr, omdat niet kan worden geconcludeerd dat het beeldmateriaal ‘door misdrijf is verkregen’. Ook voor een bewezenverklaring van de in artikel 139g Sr strafbaar gestelde heling van niet-openbare gegevens is vereist dat kan worden vastgesteld dat deze ‘door misdrijf zijn verkregen’. Voor de betekenis van dat bestanddeel dient – mede in het licht van de wetsgeschiedenis van dit wetsartikel – aansluiting te worden gezocht bij de daaraan in de rechtspraak over de heling van goederen gegeven uitleg.

Daarnaast legt het hof uit dat met de term ‘niet-openbare gegevens’ wordt gedoeld op gegevens die niet voor het publiek beschikbaar zijn. Het verwerven, voorhanden hebben et cetera van gegevens die reeds openbaar zijn gemaakt, is niet strafbaar op grond van dit wetsartikel. De wetgever wijst daarbij in het bijzonder op gegevens die al via openbare internetbronnen beschikbaar zijn en het downloaden daarvan (Kamerstukken II 2014/15, 34372, nr. 3). Een bewezenverklaring op grond van de strafbaarstelling van artikel 139g Sr kan dus alleen volgen als sprake is van het openbaar maken van nog niet eerder openbaar gemaakte gegevens.

Werkwijze

Het hof overweegt verder dat op Darkscandals de verdachte anderen vroeg video’s in te sturen waarin schoolmeisjes werden afgeperst. Die video’s werden alleen geaccepteerd als ze werden aangeleverd met een geldige link naar een social media-account van het meisje in kwestie én met schermafbeeldingen van bijvoorbeeld een chat met het meisje. Uit de video’s die de verdachte heeft gemaakt blijkt ook dat hij vanaf 2017 ook zelf meisjes heeft aangezet om ontuchtige handelingen te verrichten, waarvan hij vervolgens beeldmateriaal heeft gemaakt of heeft ontvangen. Hij ging daarbij geraffineerd en gewetenloos te werk. Hij benaderde minderjarige meisjes, waarbij hij zich voordeed als een eveneens minderjarig meisje. De verdachte deed vervolgens alsof dat meisje in de problemen zat omdat er gedreigd werd om naaktfoto’s en video’s van haar te exposen. Veel van de meisjes (de latere slachtoffers) wilden het meisje helpen en namen contact op met de vermeende dader, zonder zich te realiseren dat zij in werkelijkheid contact met de verdachte hadden. Hij bediende zich immers van meerdere identiteiten. Via deze identiteiten probeerde de verdachte hen zover te krijgen dat zij eerst foto’s en daarna naaktfoto’s van zichzelf naar hem verstuurden. Als hij dat naaktmateriaal eenmaal binnen had dwong hij hen om opdrachten uit te voeren zoals het voor de webcam inbrengen van allerlei voorwerpen in hun vagina of anus. Ook werden zij ertoe aangezet om opnamen te maken van seksuele handelingen met huisdieren, hetgeen heeft geleid tot pogingen daartoe door twee van de meisjes.

Verkrachting en ontucht

Uit de video’s en aangiftes blijkt dat de verdachte er ook op aanstuurde om zijn slachtoffers in persoon te ontmoeten. Bij twee van hen is dat gelukt. De verdachte heeft zich vervolgens op de bewezenverklaarde wijze tevens schuldig gemaakt aan het meermalen verkrachten van één van de meisjes die hij ook al had gedwongen tot het plegen van ontuchtige handelingen. De rechtbank overweegt dat de verdachte zeer ernstig inbreuk heeft gemaakt op de lichamelijke integriteit van dit slachtoffer, voor wie het bewezen verklaarde buitengewoon vernederend en traumatisch moet zijn geweest.

Het hof veroordeelt de verdachte tot een gevangenisstraf voor de duur van 10 jaar en 10 maanden en de maatregel van TBS met dwangverpleging.

Teruggave van gegevensdragers

Het hof gaat ten slotte niet over tot teruggave van gegevensbestanden. Het overweegt daartoe als volgt. In het arrest ECLI:NL:GHDHA:2019:391 is door dit hof uiteengezet waarom er een belangenafweging plaats dient te vinden tussen de strafvorderlijke en maatschappelijke belangen bij onttrekking enerzijds en de persoonlijke belangen van de verdachte bij behoud c.q. verkrijging van de verzochte gegevensbestanden anderzijds, als de verdachte gemotiveerd verzoekt om verstrekking van één of meer door hem (duidelijk) omschreven gegevensbestanden die op de betreffende inbeslaggenomen gegevensdrager zijn opgeslagen. Bij deze belangenafweging dient onder andere te worden betrokken wat de (geschatte) technische en personele uitvoerbaarheid voor de betrokken opsporingsdienst is die met het verzoek samenhangt alsmede wat het daarmee gemoeide tijdsbeslag is. Tevens dient de omstandigheid te worden betrokken of de verdachte door zijn wijze van handelen c.q. wijze van opslag moet worden geacht zelf het risico te hebben aanvaard van vermenging van strafbare en niet-strafbare gegevensbestanden en/of dat (daardoor) de gegevensbestanden waarop het verzoek betrekking heeft niet dan wel slechts op onevenredig arbeidsintensieve wijze weer van de strafbare gegevensbestanden kunnen worden gescheiden.

Het hof constateert dat er bij zowel de iPhone X als de MacBook Pro sprake is van vermenging. Op beide gegevensdragers staan zeer grote hoeveelheden bestanden. De strafbare en niet-strafbare bestanden staan door elkaar op de gegevensdrager. De verdachte heeft de bestanden opgeslagen en was zich dus bewust van de vermenging van de bestanden. Indien het hof beslist tot verstrekking van een kopie van de verzochte bestanden zou dat, gezien de vermenging, leiden tot een onevenredig tijdsbeslag bij het scheiden van de strafbare en niet-strafbare bestanden. Bovendien zal van iedere door de verdachte aangewezen afbeelding bepaald moeten worden wie hierop te zien is alvorens tot verstrekking kan worden overgegaan, om te voorkomen dat een kopie van (strafbaar) beeldmateriaal, bijvoorbeeld betrekking hebbend op één van de slachtoffers in deze zaak, aan de verdachte wordt teruggegeven. Het persoonlijke belang dat de verdachte zou hebben bij de verstrekking van een kopie van de bestanden weegt niet op tegen het daarmee gemoeide tijdsbeslag.